Otaçı ve emi olarak isimlendirilen hekimler, kamların aksine bitki, hayvan ve mineral kökenli ilaçlarla hastalarını tedavi ederlerdi. Otacı, ot kelimesinden türetilmiştir. Eski Türkçede ot, tıbbi bitki, ilaç, zehir ve kendiliğinden yetişen bitki anlamındadır . Otacı ise, otamak (ilaç yapmak) fiilinin köküne meslek bildirme eki (cı, çı) getirilerek türetilmiş Türkçe bir kelime olup hekim anlamındadır .
Eski Türkçede ilaç ve deva karşılığı ilk devirlerde em , ot em ve sem ile beraber emsem olarak kullanılmıştır . Em kelimesinden türeyen emlemek, hastalığı ilaçlarla tedavi etmek demektir.
Emçi hekim anlamına geldiği gibi ilaç yapan eczacı anlamını da taşır. Divanı lûgati't Türk‟te (DLT) hekim karşılığı atasagun da kullanılmaktaydı. (kaynak : ihsan bayrak )
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder