Karanfili anlayabilmek.

Geçen ay balkonumdaki karanfilimin yaşamını tamamlamak üzere olduğu kanaatine vararak onu yerinden kaldırıp arka terasa aldım. Amacım boş bir zamanda toprağından ayırıp başka bir bitki ekmekti. Günler geçti vakit bulamadım. Aynı terası kullandığım komşu teyze birkaç kez sulamış karanfili. Bugün terasa çıktığımda kırmızı kırmızı açmış karanfilleri görünce hayretler içinde kaldım.

Hayat vermek ve hayatı almak yüce Allah (CC) elinde hiç şüphesiz ki. Bizlerin umut kestiği canlardan ne güzellikler ne uzun ömürler ortaya çıkarıyor. Biz ibret almasını bilmeli, şükretmeliyiz. İnsan hayatı ve sağlığı ile uğraşmakta komşu teyzenin kuruyan karanfile verdiği bir bardak su gibidir. Bir çiçeğe bakmak , Allah'ın ona verdiği ömrü süresince ihtiyaçlarını karşılamak ile hasta bir insana tedavi sunmak, ağrılarını hafifletmek aslında aynı şey.

Bir hastanın şifa bulmasına aracılık etmemiş , bu güzel hazzı yaşamamış insanların nasıl bir duygudan bahsettiğimizi anlaması imkansız. CPR yaparken sinus ritmine dönen hastanın doktoruna verdiği haz yaşanmadan anlaşılamaz. Bence biz sağlık çalışanları , bu zor mesleği bu hazzı tatmak için yapıyoruz. Bu nedenle bizim camiamızda bu hazzı tatmamış, bu işin ciddiyetini bilmeyen insanlara makam ve mevki verilmesini istemiyoruz.